• Autor: Tomasz Krupiński
Miałem na cały zeszły rok umowę o pracę za granicą na cały etat. We Francji okazało się jednak, że muszę pracować po 12 godzin dziennie i 6 w każdą sobotę. Niestety nie zapłacono mi za nadgodziny oraz za dni urlopu, a świadectwo pracy nie oddaje rzeczywistego stanu rzeczy. Jak walczyć o należne mi pieniądze?
Podstawę prawną dla przedstawionego przez Pana problemu stanowi dyrektywa nr 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady. W wyniku implementacji postanowień dyrektywy do wewnętrznych porządków prawnych państw członkowskich w poszczególnych państwach Unii powstały regulacje prawne ustanawiające minimalny poziom warunków zatrudnienia na ich terytorium. Charakterystyczne dla tych regulacji jest to, że składające się na ich treść przepisy mają szczególną cechę pozwalającą im znaleźć zastosowanie w ramach każdego stosunku pracy realizowanego na obszarze obowiązywania systemu prawnego, którego są one częścią. W nauce prawa prywatnego międzynarodowego przepisy te określane są najczęściej mianem „przepisów wymuszających swoje zastosowanie”. Imperatywny charakter omawianych przepisów sprawia, że ustanowione na ich podstawie normy dochodzą do głosu niezależnie od tego, jakie prawo jest prawem właściwym dla danego stosunku pracy.
Każde z państw członkowskich zostało zobowiązane do implementacji przepisów w zakresie minimalnej stawki płacy, wraz ze stawką za nadgodziny. Trudno mi wskazać, na podstawie jakiego systemu prawnego zostały naliczone nadgodziny.
Dyrektywa wprowadziła zasadę korzystności. Oznacza ona, iż pracodawca nie może stosować dla pracownika mniej korzystnych przepisów niż wynikające z krajowego porządku prawnego. Stąd też w najgorszym przypadku powinny być stosowane uregulowania polskiego kodeksu pracy. Zgodnie z treścią art. 1511:
„§ 1. Za pracę w godzinach nadliczbowych, oprócz normalnego wynagrodzenia, przysługuje dodatek w wysokości:
1) 100% wynagrodzenia – za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających:
2) 50% wynagrodzenia – za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w każdym innym dniu niż określony w pkt 1”.
Bez wątpienia może Pan dochodzić wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych. Oczywiście konieczne będzie zgromadzenie dokumentacji, ewentualnie świadków, którzy potwierdzą wskazane okoliczności.
Sugerowałbym rozpoczęcie działań od skierowania wezwania do zapłaty przeciwko pracodawcy.
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
O autorze: Tomasz Krupiński
Administrator portalu ePorady24, radca prawny z kilkunastoletnim doświadczeniem, magister prawa, absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Specjalizuje się w prawie nieruchomości i prawie lokalowym (wykup mieszkań, najem, eksmisje, zasiedzenia itp.) oraz w prawie rodzinnym (rozwody, alimenty, podział majątku itp.). Doradza też wspólnotom mieszkaniowym i zarządcom nieruchomości (sam również ma uprawnienia zarządcy). Prowadzi własną kancelarię i reprezentuje naszych klientów w sądach.
Zapytaj prawnika
Kodeks pracy