Czy pracodawca ma prawo do odszkodowania za porzucenie pracy?

Porzucenie pracy i rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika

To, czy pracodawca będzie mógł od Pana dochodzić odszkodowania, uzależnione będzie od tego, czy pracodawca, czy też Pan rozwiąże umowę o pracę. Pracodawca będzie mógł z Panem rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z powodu porzucenia pracy. Wówczas świadectwo pracy jako podstawę prawną rozwiązania stosunku pracy będzie wskazywało 52 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy.

Zgodnie z nim pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych.

Pracodawca ma prawo dochodzić od Pana jako byłego pracownika odszkodowania na zasadach art. 119 i 122. Odszkodowanie ustala się w wysokości wyrządzonej szkody, jednak nie może ono przewyższać kwoty trzymiesięcznego wynagrodzenia przysługującego pracownikowi w dniu wyrządzenia szkody. Jeżeli pracownik umyślnie wyrządził szkodę, jest obowiązany do jej naprawienia w pełnej wysokości.

Zobacz też: Porzucenie pracy przez pracownika

Odpowiedzialność materialna pracownika za szkodę

W pierwszej kolejności wskazać należy na pogląd wyrażony w uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego z dnia z dnia 11 maja 1977 r., sygn. akt IV PR 109/77, w którym wskazano, iż „zgodnie z art. 114 i 115 k.p. pracownik ponosi odpowiedzialność za szkodę poniesioną przez zakład pracy tylko w razie zawinionego niewykonania obowiązków pracowniczych, pozostającego w związku przyczynowym ze szkodą. Z samego faktu powstania szkody, gdy nie wchodzi w grę szczególna odpowiedzialność za mienie powierzone, nie można domniemywać winy pracownika, jak również niedopełnienia przez niego swoich obowiązków”.

Pracownik, który wyrządzi, na skutek zawinionego niewykonania lub nienależytego wykonania swoich obowiązków, szkodę pracodawcy ponosi odpowiedzialność materialną – art. 114 Kodeksu pracy. Warunkiem odpowiedzialności pracownika są:

• naruszenie obowiązków pracowniczych (bezprawność),
• wina pracownika,
• powstanie szkody pracodawcy,
• związek przyczynowy między zawinionym naruszeniem obowiązków pracowniczych a szkodą.

Niewykonanie lub nienależyte wykonanie obowiązków pracowniczych

Bezprawność zachowania polega na niewykonywaniu lub nienależytym wykonywaniu obowiązków pracowniczych. Okolicznościami wyłączającymi bezprawność są zgodnie z art. 117 § 2 działanie w granicach dopuszczalnego ryzyka i zgodnie z normą art. 424 Kodeksu cywilnego działanie w stanie wyższej konieczności.

Wina, o której mowa powyżej, stanowi postać ujemnej oceny podmiotowej strony zachowania – odwołujemy się do art. 9 Kodeksu karnego; na gruncie tej odpowiedzialności występuje:

1. wina umyślna w postaci:

• zamiaru bezpośredniego (dolus directus) – czyli działanie w celu wywołania określonego zamierzonego skutku i
• zamiaru ewentualnego (dolus eventualis) – jeżeli pracownik przewiduje ten skutek i na to się godzi;

2. wina nieumyślna występuje również w 2 postaciach:

• lekkomyślności – jeżeli pracownik zdaje sobie sprawę z tej szkody, która może wystąpić lecz bezpodstawnie przypuszcza, że jej uniknie i
• niedbalstwa – jeżeli nie zdaje sobie sprawy, ale powinien wystąpienie tej szkody przewidzieć.

 Roszczenie pracodawcy o naprawienie szkody

Przez wystąpienie szkody rozumiane jako uszczerbek w majątku pracodawcy,

Roszczenie pracodawcy ulega przedawnieniu z upływem 1 roku. Zgodnie z art. 291 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego roszczenia pracodawcy o naprawienie szkody, wyrządzonej przez pracownika wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków pracowniczych, ulegają przedawnieniu z upływem 1 roku od dnia, w którym pracodawca powziął wiadomość o wyrządzeniu przez pracownika szkody, nie później jednak niż z upływem 3 lat od jej wyrządzenia.

Terminy przedawnienia nie mogą być skracane ani przedłużane przez czynność prawną. Dochodząc od Pana zapłaty szkody, pracodawca będzie zmuszony wykazać tę szkodę.

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.