Dodatek aktywizacyjny z urzędu pracy

Dodatek aktywizacyjny mogą otrzymać tylko osoby, które posiadają status osoby bezrobotnej z prawem do zasiłku.

Kto, mając status osoby bezrobotnej, ma prawo pobierać zasiłek?

Prawo do zasiłku dla osób bezrobotnych – zgodnie z art. 71 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 ze zm.) – jest uzależnione od kilku warunków, które muszą być spełnione łącznie. W przypadku osób, które były zatrudnione na podstawie umowy o pracę:

• dana osoba musi udokumentować, że była zatrudniona łącznie co najmniej 365 dni w ciągu 18 miesięcy w okresie poprzedzającym uzyskanie statusu osoby bezrobotnej (tzn. w okresie poprzedzającym dzień zarejestrowania),
• miesięczne wynagrodzenie osiągane w czasie tego zatrudnienia było w wysokości co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę, od którego istnieje (z wyjątkami określonymi w art. 104b i 105 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy) obowiązek opłacania składki na Fundusz Pracy,
• dla osoby tej nie ma propozycji odpowiedniej pracy, stażu, przygotowania zawodowego dorosłych, szkolenia, prac interwencyjnych lub robót publicznych.

W ww. ustawie wymieniono także inne okresy (np. okres przebywania na urlopie wychowawczym czy odbywania służby wojskowej), a także inne formy wykonywania pracy bądź świadczenia usług, które również mają wpływ na prawo do zasiłku.

Istotny wpływ na nabycie prawa do zasiłku i okres jego pobierania, oprócz podanych wyżej warunków, ma sposób rozwiązania umowy o pracę, np. w przypadku rozwiązania umowy na mocy porozumienia stron prawo do zasiłku będzie przysługiwać dopiero po 90 dniach od dnia rejestracji w UP, a przy wypowiedzeniu umowy przez pracodawcę – już po 7 dniach od dnia rejestracji.

Jeśli osoba bezrobotna spełnia ww. warunki i podejmie zatrudnienie zatrudnienie lub inną pracę zarobkową, to może ubiegać się o przyznanie dodatku aktywizacyjnego, zgodnie z art. 48 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Dodatek aktywizacyjny będzie przysługiwał, jeżeli bezrobotny:

1. w wyniku skierowania przez powiatowy urząd pracy podjął zatrudnienie w niepełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym w danym zawodzie lub służbie i otrzymuje wynagrodzenie niższe od minimalnego wynagrodzenia za pracę,
2. z własnej inicjatywy podjął zatrudnienie lub inną pracę zarobkową.

W przypadku wymienionym w pkt 1 (tj. gdy osoba bezrobotna na podstawie skierowania przez urząd pracy podejmie zatrudnienie w niepełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym w danym zawodzie lub służbie i będzie otrzymywała wynagrodzenie niższe od minimalnego wynagrodzenia za pracę) może ubiegać się o dodatek aktywizacyjny w wysokości stanowiącej różnicę między minimalnym wynagrodzeniem za pracę a otrzymywanym wynagrodzeniem, nie większą jednak niż 50% zasiłku, o którym mowa w art. 72 ust. 1 (czyli zasiłku dla bezrobotnych), przez okres, w jakim przysługiwałby bezrobotnemu ten zasiłek (art. 48 ust. 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy).

W drugim przypadku (tj. gdy osoba bezrobotna z własnej inicjatywy podejmuje zatrudnienie lub inną pracę zarobkową) może ubiegać się o dodatek aktywizacyjny w wysokości do 50% zasiłku dla bezrobotnych przez połowę okresu, w jakim przysługiwałby bezrobotnemu zasiłek (art. 48 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy).

Dodatek aktywizacyjny nie przysługuje – zgodnie z art. 48 ust. 4 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy – w przypadku:

1. skierowania bezrobotnego przez powiatowy urząd pracy do prac interwencyjnych, robót publicznych lub na stanowisko pracy, którego koszty wyposażenia lub doposażenia zostały zrefundowane zgodnie z art. 46 ust. 1 pkt 1;
2. podjęcia przez bezrobotnego z własnej inicjatywy zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej u pracodawcy, u którego był zatrudniony lub dla którego wykonywał inną pracę zarobkową bezpośrednio przed zarejestrowaniem jako bezrobotny;
3. podjęcia przez bezrobotnego z własnej inicjatywy zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej za granicą Rzeczypospolitej Polskiej u pracodawcy zagranicznego.

Na podstawie powyższego stwierdzić należy, że możliwość otrzymania dodatku aktywizacyjnego zależy od statusu danej osoby oraz od tego, czy w trakcie pobierania zasiłku dla bezrobotnych osoba ta podjęła zatrudnienie z własnej inicjatywy bądź w niepełnym wymiarze czasu pracy na podstawie skierowania z urzędu pracy. Sposób rozwiązania umowy o pracę determinuje zaś, czy dana osoba będzie miała prawo do zasiłku, a jeśli tak, to od kiedy.

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.