• Autor: Paulina Olejniczak-Suchodolska
Czas pracy żołnierzy zawodowych w Polsce jest ściśle regulowany przez przepisy prawne, w tym ustawę o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. W niniejszym artykule omawiamy szczegółowo tę kwestię. Jako przykład posłuży nam sprawa pana Maksymiliana.
Pan Maksymilian jest żołnierzem zawodowym i ma w miesiącu średnio 7 służb dyżurnych po 24 h, nie jest to służba etatowa. Niestety różnie one wypadają panu Maksymilianowi – w poniedziałek wchodzi na służbę o 8 i kończy we wtorek o 8, w środę znów wchodzi, w czwartek schodzi, w sobotę wchodzi i w niedzielę kończy o 8. Następny tydzień może wypaść inaczej, ale średnio ma 7 służb w miesiącu. Kadry pana Maksymiliana twierdzą, że w piątek powinien być normalnie w pracy od 7.30 do 15.30, a z jego obliczeń wynika, że 7 × 24 to 168 h, a do tego jeszcze praca np. w piątek 8 h. Pan Bartłomiej podkreślił, że tych 8-godzinnych dni pracy w miesiącu wyjdzie mu od 5 do 7, więc już z samych 7 dyżurów 24 h wychodzi, że przepracował w skali miesiąca godziny etatowe. Kadry twierdzą, że służba 24 h nie liczy się jako 24 h, ponieważ wchodząc w poniedziałek i kończąc we wtorek po 8 rano, pan Maksymilian ma cały dzień wolny po służbie. Pan Maksymilian poinformował nas, że ich rozumowanie jest takie: w poniedziałek od 8 do 16 to jest 8 h, 16 do 24 jest następną ósemką, ale dlatego ma wtorek wolny i gdzieś ginie 8 godzin. Pan Maksymilian poprosił nas o pomoc w interpretacji tych godzin pracy żołnierza zawodowego.
Niniejsza opinia prawna zawiera analizę sytuacji oraz wskazanie odpowiedzi na zadane pytania w oparciu o przepisy ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych – dalej jako: uswżz, rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 26 czerwca 2008 r. w sprawie czasu służby żołnierzy zawodowych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1044) – dalej jako: rozporządzenie, poglądy doktryny i orzecznictwa.
Kwestię czasu służby (godzin pracy w wojsku) reguluje przede wszystkim art. 60 uswżz, zgodnie z którym:
„1) wymiar czasu służby żołnierzy zawodowych jest określony ich zadaniami służbowymi,
2) zadania służbowe powinny być ustalane w sposób pozwalający na ich wykonywanie w ramach czterdziestu godzin służby w tygodniu, wykonywanie zadań służbowych nie może przekraczać przeciętnie czterdziestu ośmiu godzin w tygodniu, w czteromiesięcznym okresie rozliczeniowym. W zamian za czas służby przekraczający czterdzieści godzin służby w tygodniu żołnierzowi zawodowemu przysługuje czas wolny od służby w takim samym wymiarze.
3) żołnierzowi zawodowemu przysługuje prawo do co najmniej:
a) jedenastu godzin nieprzerwanego odpoczynku w każdej dobie,
b) dwudziestu czterech godzin nieprzerwanego odpoczynku w okresie siedmiodniowym”.
Przepisy wskazane w ust. 2 i 3 nie mają zastosowania do żołnierzy zawodowych realizujących zadania o charakterze nadzwyczajnym niezbędne do ochrony interesów państwa, w szczególności: biorących udział w zapobieganiu skutkom katastrof naturalnych lub awarii technicznych noszących znamiona klęski żywiołowej oraz w celu ich usunięcia, pełniących służby i dyżury, odbywających ćwiczenia i szkolenia poligonowe (morskie) oraz pełniących służbę wojskową poza granicami państwa.
Powyższe kwestie doprecyzowuje rozporządzenie. I tak zgodnie § 4 rozporządzenia:
„1. Przełożeni ustalają zadania służbowe żołnierzy w sposób pozwalający na wykonywanie tych zadań w pięciodniowym tygodniu służby, z wyłączeniem dni ustawowo wolnych od pracy, w dniach od poniedziałku do piątku, w godzinach od 7.30 do 15.30, z zastrzeżeniem § 5.
2. Do czasu służby określonego w ust. 1 zalicza się również:
1) czas pełnienia służby dyżurnej lub dyżuru, ale nie więcej niż osiem godzin;
2) czas wykonywania zadań służbowych poza jednostką, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe, pozostaje w rezerwie kadrowej lub w dyspozycji, w wymiarze przekraczającym normę określoną w ust. 1, w tym w ramach podróży służbowej, kursu, szkolenia lub kontroli”.
Warto także wskazać na § 9 rozporządzenia, zgodnie z którym:
„1. Żołnierza wyznaczonego do pełnienia służby dyżurnej lub dyżuru trwającego co najmniej dwadzieścia cztery godziny zwalnia się z wykonywania innych zadań służbowych w dniu rozpoczęcia i zakończenia tej służby lub dyżuru.
2. Żołnierzowi, który pełnił służbę dyżurną lub dyżur w dniu ustawowo lub dodatkowo wolnym od służby, w wymiarze co najmniej ośmiu godzin, udziela się za ten dzień czasu wolnego w wymiarze jednego dnia.
3. Żołnierzowi, który pełnił służbę dyżurną lub dyżur w dniu ustawowo lub dodatkowo wolnym od służby, w wymiarze mniejszym niż określony w ust. 1, udziela się za ten dzień czasu wolnego w wymiarze równym liczbie godzin pełnienia tej służby lub dyżuru.
4. Udzielenie czasu wolnego, o którym mowa w ust. 1 i 2, wyłącza zaliczenie tego czasu służby lub dyżuru do normy czasu służby, o której mowa w § 4”.
Zobacz też: Jeśli 10 wypada w niedzielę
Podsumowując zapisy ustawy i rozporządzenia dotyczące pracy w wojsku (godzin pracy), należy stwierdzić, że:
W związku z tym w przykładzie pana Maksymiliana (opisał nam, jak wyglądają jego dni pracy jako żołnierza zawodowego – w poniedziałek wchodzi na służbę o 8 i kończy we wtorek o 8, w środę znów wchodzi, w czwartek schodzi, w sobotę wchodzi i w niedzielę kończy o 8) tak naprawdę czasu służby jest nie 3 × 24 h, ale 3 × 8 h. Aby czas służby był zgodny z przepisami, to po pierwsze, w każdej dobie pan Maksymilian musi mieć 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku (zatem jeśli pan Maksymilian schodzi w czwartek o 8:00, to może przyjść w piątek na 7:30), 24 godziny nieprzerwanego odpoczynku w okresie siedmiodniowym oraz średnio 40 godzin czasu służby w tygodniu (maksymalnie 48). Pan Maksymilian powinien również pilnować zasad z § 9 dotyczącego rozliczania służby dyżurnej.
Przeczytaj też: Jak najszybciej zwolnić się z wojska
Przykład z codziennej służby
Adam, oficer w jednostce wojskowej, regularnie (od poniedziałku do piątku) rozpoczyna swoją służbę o godzinie 7:30 i kończy o 15:30, co daje łącznie 40 godzin pracy tygodniowo. Pewnego tygodnia, ze względu na konieczność przeprowadzenia szczególnego szkolenia, jego czas pracy został wydłużony do 48 godzin. W związku z tym Adam otrzymał dodatkowy wolny dzień w następnym tygodniu, aby skompensować nadgodziny.
Przykład z dyżuru
Poruczniczka Barbara pełniła służbę 24-godzinną w wojsku – od soboty 8:00 do niedzieli 8:00. Zgodnie z regulacjami za ten czas przysługiwał jej jeden dodatkowy dzień wolnego, ponieważ dyżur ten liczony jest jako 8 godzin pracy, plus czas wolny za pełnienie służby w dni wolne.
Przykład z sytuacji nadzwyczajnej
Sierżant Daniel został wysłany do pomocy w usuwaniu skutków powodzi, co jest uznawane za zadanie o charakterze nadzwyczajnym. W ciągu jednego tygodnia jego czas pracy wyniósł 60 godzin, co przekraczało standardowe normy. Daniel otrzymał dodatkowy czas wolny w późniejszym okresie, aby zrekompensować wydłużony czas służby, co podkreśla elastyczność przepisów w obliczu nadzwyczajnych wymogów służbowych.
W polskim prawie znajdują się regulacje dotyczące czasu pracy i odpoczynku żołnierzy zawodowych. Ustawa o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych wraz z towarzyszącymi jej rozporządzeniami stanowi o konieczności dostosowania czasu służby do norm tygodniowych, przy jednoczesnym uwzględnieniu elastyczności w sytuacjach nadzwyczajnych. Przytoczone przykłady pokazują, jak te zasady są wykorzystywane w praktyce.
Potrzebujesz wsparcia prawnego w kwestiach dotyczących czasu służby żołnierzy zawodowych? Skorzystaj z naszej oferty porad prawnych online oraz profesjonalnego sporządzania pism. Nasi eksperci są do Twojej dyspozycji, aby pomóc Ci zrozumieć Twoje prawa i obowiązki. Już dziś napisz do nas – wypełnij formularz umieszczony pod tekstem.
1. Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych - Dz.U. 2003 nr 179 poz. 1750
2. Obwieszczenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 16 maja 2019 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej w sprawie czasu służby żołnierzy zawodowych - Dz.U. 2019 poz. 1044
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
O autorze: Paulina Olejniczak-Suchodolska
Radca prawny, absolwentka Wydziału Prawa na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Ukończyła aplikację radcowską przy Okręgowej Izbie Radców Prawnych w Warszawie. Doświadczenie zawodowe zdobywała współpracując z kancelariami prawnymi. Specjalizuje się głównie w prawie gospodarczym, prawie pracy, prawie zamówień publicznych, a także w prawie konsumenckim i prawie administracyjnym. Obecnie prowadzi własną kancelarię radcowską oraz obsługuje spółki i instytucje państwowe.
Zapytaj prawnika
Kodeks pracy