Powierzenie pracownikowi innej pracy

Trzeba zgodzić się z tym, że Kodeks pracy (dalej – K.p.) przewiduje możliwość powierzenia pracownikowi w innej miejscowości innej pracy niż ta wynikająca z warunków umowy o pracę, na okres nie dłuższy niż trzy miesiące, w związku z czym pracodawca może powierzyć pracownikowi wykonywanie innej pracy niż określona w umowie o pracę, jeżeli jest to uzasadnione jego szczególnymi potrzebami oraz jeżeli nowa praca odpowiada kwalifikacjom pracownika i nie powoduje obniżenia wynagrodzenia. W razie spełnienia tych przesłanek odmowa świadczenia pracy może stanowić ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych stanowiących podstawę rozwiązania stosunku pracy w trybie art. 53 K.p.

Zasadniczo miejscem pracy, w którym pracownik jest zobowiązany świadczyć pracę, jest miejsce określone w łączącej go z pracodawcą umowie o pracę. Nie można jednak wykluczyć, że zdarzają się sytuacje, w których pracodawca ma potrzebę czasowego oddelegowania pracownika do pracy np. w innym oddziale firmy.

Jeśli miejsce pracy danego pracownika zostało konkretnie wskazane w umowie o pracę, to aby je zmienić, niezbędne będzie wprowadzenie w umowie o pracę zmian:

1. poprzez porozumienie stron, jeśli pracownik wyraża zgodę na zmianę lub
2. w drodze wypowiedzenia zmieniającego warunki pracy i płacy, jeśli pracownik nie wyraża zgody na proponowaną zmianę.

Niezależnie od powyższego przepisy stwarzają pracodawcy możliwość czasowego skierowania pracownika do świadczenia innej pracy w innym miejscu, podstawą nie będzie tu jednak art. 42 § 4 K.p.

Zgodnie bowiem z jego treścią wypowiedzenie dotychczasowych warunków pracy lub płacy nie jest wymagane w razie powierzenia pracownikowi, w przypadkach uzasadnionych potrzebami pracodawcy, innej pracy niż określona w umowie o pracę na okres nieprzekraczający trzech miesięcy w roku kalendarzowym, przy zachowaniu wyżej wymienionych pozostałych przesłanek (tj. nieobniżania wynagrodzenia i powierzenia pracy odpowiadającej kwalifikacjom pracownika).

A zatem pracodawca nie może, powołując się na treść art. 42 § 4 K.p., zmienić miejsca wykonywania pracy danego pracownika w zakresie tych samych obowiązków, jakie ma pracownik w umowie o pracę.

O ile jednak pracodawca zamierza wysłać pracownika do innej miejscowości na okres nie dłuższy niż trzy miesiące, muszą być spełnione dwa podstawowe warunki:

1. inny charakter wykonywanej pracy oraz
2. musi to być uzasadnione potrzebami pracodawcy,

Pracownikowi należy się jednak wówczas zwrot części kosztów oddelegowania w oparciu o treść art. 775 K.p. Zgodnie bowiem z orzeczeniem Sądu Najwyższego z dnia 13 maja 2008 r. (II PZP 8/08), „niewątpliwie celem art. 775 § 1 K.p. [delegowania pracownika do innej miejscowości] jest zrekompensowanie pracownikowi kosztów ponoszonych w związku z poleceniem pracodawcy wykonywania zadania poza jego miejscem pracy, wobec czego z tego punktu widzenia używane przez przepis pojęcie »stałe miejsce pracy« odpowiada pojęciu »miejsce wykonywania pracy« z art. 29 § 1 pkt 2 K.p.”.

Art. 42 § 4 K.p. będzie więc podstawą prawną jedynie dla powierzenia pracownikowi innej pracy. Delegowanie zaś nastąpi w oparciu o art. 775 K.p. Jeśli więc mamy do czynienia z powierzeniem innej pracy do trzech miesięcy, nie następuje zmiana stałego miejsca pracy pracownika, to rodzi pewne uprawnienia po stronie pracownika – istnieje zatem konieczność stosowania rozporządzenia z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, chyba że umowa o pracę lub regulamin wynagradzania ustala wyższe stawki niż ustalone w rozporządzeniu:

„§ 3. Z tytułu podróży odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę pracownikowi przysługują diety oraz zwrot kosztów:

1) przejazdów;

2) noclegów;

3) dojazdów środkami komunikacji miejscowej;

4) innych udokumentowanych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb”.

A zatem koszty dojazdu do pracy, do której został Pan oddelegowany, nie mogą Pana obciążać ekonomicznie, ponieważ zakaz nieobniżania wynagrodzenia za pracę w tym wypadku byłby jedynie iluzoryczny. Zgodnie z art. 8 K.p. pracodawca nie może czynić ze swego prawa użytku, który byłby sprzeczny z zasadami współżycia społecznego, tym samym zgodnie z powyższym koszty przejazdu powinny być Panu rekompensowane. Ma Pan więc prawo zwrócić się pisemnie o zwrot kosztów podróży.

Reasumując: jeżeli powierzone Panu obowiązki nie spowodują obniżenia wynagrodzenia, nic nie stoi na przeszkodzie, aby czasowo przenieść Pana na inne stanowisko. Pozostałe trzy przesłanki w tym przypadku zostały bowiem spełnione. Wakat na kluczowym dla firmy stanowisku niewątpliwie tłumaczy powstanie uzasadnionej potrzeby pracodawcy. Nowa praca odpowiada posiadanym przez Pana kwalifikacjom z racji ukończonego kursu.

Jeżeli decyzja w sprawie powierzenia innej pracy jest uprawniona (zostały spełnione cztery konieczne warunki), ma Pan niestety obowiązek się do niej dostosować. Stosowanie się do poleceń pracodawcy stanowi jeden z głównych obowiązków pracowniczych (por. art. 100 K.p.), którego naruszenie może zaowocować rozwiązaniem umowy o pracę w trybie art. 52 § 1 K.p.

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.