• Autor: Artykuł Sponsorowany
Urlop wypoczynkowy to jedno z podstawowych praw pracownika zatrudnionego na umowę o pracę. Jednak zarówno prawo do urlopu, jak i ekwiwalentu za niewykorzystany urlop mogą ulec przedawnieniu, co oznacza, że pracownik może stracić możliwość ich dochodzenia. W tym artykule dowiesz się, jakie są zasady przedawnienia urlopu i ekwiwalentu oraz jak obliczać te terminy zgodnie z obowiązującym prawem.
Prawo do urlopu wypoczynkowego jest fundamentalnym uprawnieniem każdego pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę. Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, pracownik ma prawo do płatnego, corocznego urlopu. Wymiar urlopu zależy od stażu pracy i wynosi 20 dni dla osób zatrudnionych poniżej 10 lat i 26 dni dla tych, którzy pracują co najmniej 10 lat. Osoby zatrudnione na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło nie mają prawa do płatnego urlopu wypoczynkowego. Warto o tym pamiętać podczas szukania zatrudnienia. Jeśli zatem zależy Ci na prawie do urlopu, zwracaj uwagę w ofertach pracy na rodzaj oferowanej umowy. Aktualne ogłoszenia i opinie o pracodawcach znajdziesz na stronie GoWork.pl.
Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy przysługuje pracownikowi w sytuacji, gdy umowa o pracę została rozwiązana lub wygasła, a zaległy urlop nie został wykorzystany w naturze. Nie można domagać się ekwiwalentu w trakcie trwania umowy, ponieważ celem urlopu jest przede wszystkim odpoczynek, a nie dodatkowe wynagrodzenie. Jeżeli więc celowo będziesz odkładać pójście na urlop, pracodawca może nakazać Ci wykorzystanie zaległego urlopu, nawet bez Twojej zgody.
Prawo pracy wyraźnie wskazuje, że urlop należy wykorzystać w roku, w którym pracownik nabył do niego prawo. Jeśli to się nie uda, urlop może być przeniesiony, ale należy go wykorzystać najpóźniej do końca września następnego roku kalendarzowego. Po tym czasie pracodawca ma prawo wysłać pracownika na zaległy urlop bez jego zgody. Pracodawca może również wysłać pracownika na urlop w przypadku zamknięcia zakładu pracy, takiego jak przerwa świąteczna, a także podczas okresu wypowiedzenia.
Urlop wypoczynkowy jako prawo majątkowe ulega przedawnieniu. Pracownik ma 3 lata na skorzystanie z zaległego urlopu, licząc od dnia, w którym to roszczenie stało się wymagalne. Zgodnie z prawem, niewykorzystany urlop za dany rok powinien być wykorzystany do 30 września następnego roku. Jeśli urlop nie zostanie udzielony, termin przedawnienia rozpoczyna się 1 października.
Roszczenie o ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy pojawia się w momencie zakończenia stosunku pracy. Od tego dnia pracownik ma 3 lata na dochodzenie swoich roszczeń. Oznacza to, że jeśli pracownik nie zgłosi roszczenia o ekwiwalent w ciągu 3 lat od zakończenia pracy, jego prawo do tego roszczenia ulegnie przedawnieniu.
Roszczenie o ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy może jednak zostać odrzucone lub nie zostać rozpatrzone pozytywnie w kilku przypadkach. Przykładem jest sytuacja, gdy pracownik kontynuuje zatrudnienie u tego samego pracodawcy na podstawie nowej umowy bezpośrednio po zakończeniu poprzedniej umowy – w takim przypadku pracownikowi nie przysługuje ekwiwalent, ponieważ urlop może zostać wykorzystany w trakcie trwania kolejnej umowy. Również przedawnienie roszczenia po trzech latach może prowadzić do jego odrzucenia, dlatego należy pilnować określonych w Kodeksie pracy terminów.
Podsumowując, pracownik ma określony czas na skorzystanie z zaległego urlopu wypoczynkowego – do 30 września roku następującego po roku nabycia prawa do urlopu. W przypadku niewykorzystanego urlopu przy zakończeniu umowy, prawo do ekwiwalentu za niewykorzystany urlop przysługuje przez 3 lata od dnia zakończenia stosunku pracy. Pamiętanie o tych terminach jest kluczowe dla zachowania praw pracowniczych.
Zapytaj prawnika
Kodeks pracy
