Skierowanie na badanie kontrolne po 30 dniach choroby

Obowiązek skierowania pracownika na badania kontrolne po 30 dniach choroby

O konieczności skontrolowania stanu zdrowia pracownika i stwierdzenia jego zdolności do pracy na danym stanowisku, w celu powrotu do pracy po dłuższej nieobecności, wywołanej chorobą, mówią przepisy prawa pracy.

Obowiązek skierowania pracownika na badania kontrolne wynika z art. 229 § 2 K.p. – zgodnie z nim w przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą, pracownik podlega kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku.

Badania kontrolne, tak jak i wstępne czy okresowe, są przeprowadzane w zakładzie medycyny pracy, z którym zakład pracy ma podpisaną umowę (art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy – Dz. U. z 2004 r. Nr 125, poz. 1317 z późn. zm.).

Zobacz też: Równe 30 dni zwolnienia lekarskiego a badania kontrolne

Wniosek o przeprowadzenie ponownego badania pracownika w celu stwierdzenia jego zdolności do pracy

Jeśli w wyniku przeprowadzonych badań lekarz medycyny pracy stwierdzi istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do pracy na określonym stanowisku pracy i wyda zaświadczenie stwierdzające ten fakt, to pracownik (lub pracodawca), który nie godzi się z treścią wydanego zaświadczenia, może wystąpić w ciągu 7 dni od dnia wydania zaświadczenia za pośrednictwem lekarza, który wydał to zaświadczenie, z wnioskiem o przeprowadzenie ponownego badania (§ 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzenia badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy – Dz. U. z 1996 r. Nr 69, poz. 332 z późn. zm.).

Ponowne badanie przeprowadza się w wojewódzkim ośrodku medycyny pracy w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, chyba że zaświadczenie zostało wydane przez lekarza zatrudnionego w wojewódzkim ośrodku medycyny pracy – wówczas kolejne badanie przeprowadza się w najbliższej jednostce badawczo-rozwojowej z zakresu dziedziny medycyny pracy. Od ustalonego na podstawie powtórnego badania orzeczenia lekarskiego nie przysługuje kolejne odwołanie (§ 5 ust. 2 i 4 rozporządzenia).

Czy orzeczenie lekarskie stwierdzające brak zdolności do pracy może być przyczyną wypowiedzenia umowy pracownikowi?

Pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku (art. 229 § 4 K.p.), dlatego w przypadku otrzymania od pracownika zaświadczenia, na którym wykazano brak jego zdolności do pracy, pracodawca będzie uprawniony do wypowiedzenia umowy temu pracownikowi. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 16 grudnia 1999 r. (sygn.: I PKN 469/99 OSNP 2001/10/346) stwierdził, że „przeciwwskazanie lekarskie do wykonywania choćby jednego obowiązku należącego do zakresu czynności na zajmowanym stanowisku pracy uzasadnia wypowiedzenie umowy o pracę”.

Pracodawca nie ma więc obowiązku, aby zatrudniać pracownika, który nie jest zdolny do wykonywania umówionej rodzajowo pracy. Jeśli jednak istnieją w firmie inne wolne stanowiska pracy, a pracownik ma kwalifikacje niezbędne do zajęcia któregoś z tych stanowisk, to pracodawca może zaproponować temu pracownikowi zatrudnienie na innym stanowisku, pod warunkiem że pracownik otrzyma zaświadczenie potwierdzające zdolność do pracy na nowym zmienionym stanowisku pracy.

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.