• Autor: Marek Gola
W sporze z byłym pracownikiem została zawarta ugoda sądowa przed mediatorem. W wyniku ugody konieczna będzie wyplata kwoty stanowiącej równowartość dwukrotności wynagrodzenia miesięcznego, liczonego jak ekwiwalent za niewykorzystany urlop, tj. kwoty w wysokości 30 tys. zł. Nie jest sprecyzowane, czy jest to kwota brutto, czy netto. Czy kwota ta powinna być objęta składkami ZUS i podatkiem dochodowym?
W pierwszej kolejności należałoby ustalić charakter koniecznego do wypłaty świadczenia. Innymi słowy nie jest brana pod uwaga nazwa, lecz charakter świadczenia. W tym celu należałoby sięgnąć do treści pozwu o zapłatę, albowiem on wskazuje jaki charakter miało to roszczenie. Jeżeli odszkodowanie w rzeczywistości dotyczy wypłaty zaległego wynagrodzenia, to od takiej kwoty wypłaty należy potrącić składki ZUS, gdyż tego typu świadczenia są oskładkowane. Jeżeli natomiast odszkodowanie ma bezpośredni związek z rozwiązaniem stosunku pracy, wówczas świadczenie to nie podlega pod składki ZUS.
Pozwoli Pani, iż będę posiłkował się interpretacją indywidualną ZUS z dnia 29 września 2016 r., sygn. akt DI/200000/43/871/2016, w której wskazuje się:
„Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych nie kształtuje samodzielnie pojęcia przychodu, lecz każdorazowo odsyła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nigdy bowiem organ rentowy nie może władczo zdecydować, co może stanowić przychód. Zatem dla rozstrzygnięcia, czy dany przychód stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, a w konsekwencji czy powstaje obowiązek opłacania składek m.in. na te ubezpieczenia, decydujące znaczenie ma, czy dla celów podatkowych zostaje on zakwalifikowany jako przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Jeśli więc określone świadczenie nie stanowi przychodu ze stosunku pracy, to nie istnieje z tego tytułu obowiązek opłacania składek na ubezpieczenie społeczne”.
Jeżeli chodzi o podatek, to zasadne jest wskazanie na art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z przywołanym przepisem „za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych”.
Mając na uwadze powyższe, ekwiwalent jest przychodem ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy, który nie podlega zwolnieniu z opodatkowania.
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
O autorze: Marek Gola
Radca prawny, doktorant w Katedrze Prawa Karnego Procesowego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego, zdał aplikację radcowską w Okręgowej Izbie Radców Prawnych w Katowicach. Specjalizuje się w szczególności w prawie karnym materialnym i procesowym, bliskie jest mu też prawo pracy, prawo rodzinne oraz prawo handlowe. Udzielił już ponad 2000 porad prawnych, pomagając osobom pokrzywdzonym przez nieuczciwych pracodawców, a także tym, w których życie (nie zawsze słusznie) wtargnęła policja i prokuratura.
Zapytaj prawnika
Kodeks pracy
